Jednym z najczęstszych pytań, jakie otrzymują przyszłe matki w czasie ciąży, jest to, jak chcą rodzić. Marzeniem wielu świeżo upieczonych mam jest przyjście na świat dziecka w naturalny sposób, bez konieczności cięcia. Są jednak sytuacje, w których konieczne jest cesarskie cięcie. Z naszego artykułu dowiesz się, kiedy konieczne jest cesarskie cięcie, jak się je przeprowadza i co Cię czeka po cesarskim cięciu.
Cesarskie cięcie jest chirurgiczną alternatywą dla porodu drogą pochwową. Wiele kobiet opiera się mu zawzięcie, inne wolą go ze strachu przed bólem, wręcz przeciwnie. Czasami matka nie może tego uniknąć, zwłaszcza jeśli poród drogami natury stwarza duże ryzyko dla matki i/lub dziecka. Kiedy położnik może wykonać tzw cięcie, jak przebiega taki poród i jak wygląda rekonwalescencja po cesarskim cięciu?
Co to jest cesarskie cięcie?
Jak już wspomnieliśmy, cesarskie cięcie to poród chirurgiczny dziecka. To powszechny zabieg porodowy, z którym przychodzi na świat jedna trzecia wszystkich dzieci urodzonych tutaj w ostatnich latach. Poród przez cesarskie cięcie jest zwykle wykonywany, gdy tradycyjny poród drogą pochwową zagraża życiu matki lub dziecka. Może być ostry, ale także zaplanowany. Najczęstsze powody wykonania cięcia cesarskiego to:
- warunki rozwojowe dziecka
- główka dziecka jest za duża dla kanału rodnego
- dziecko jest obrócone nieprawidłowo - poród pośladkowy lub poród poprzeczny
- powikłania wczesnej ciąży
- problemy zdrowotne matki - wysokie ciśnienie krwi, niestabilna choroba serca, choroby płuc,
- problemy z oczami, problemy mięśniowo-szkieletowe
- wskazanie psychologiczne – na wniosek matki
- matka ma opryszczkę narządów płciowych, która może zostać przeniesiona na dziecko
- poprzedni poród cesarski
- problemy z łożyskiem, takie jak łożysko przodujące lub odklejenie łożyska
- problemy z pępowiną
- zmniejszony dopływ tlenu do dziecka
- zatrzymał poród
- ciąża mnoga.
Ryzyko porodu cesarskiego
Na całym świecie wzrasta liczba porodów poprzez cesarskie cięcie, należy jednak pamiętać, że jest to zabieg chirurgiczny niosący ze sobą pewne ryzyko zarówno dla matki, jak i dziecka. Niewiele przyszłych matek zdaje sobie z tego sprawę, ale cesarskie cięcie to operacja, dlatego istnieje ryzyko powikłań, jak każda inna operacja. Do zagrożeń związanych z cesarskim cięciem zalicza się:
- krwawienie
- zakrzepy
- problemy z oddychaniem u dziecka, zwłaszcza jeśli cesarskie cięcie zostanie wykonane przed
- 39 tygodniem ciąży
- zwiększone ryzyko późniejszej ciąży
- infekcje
- uraz dziecka podczas operacji
- dłuższy czas rekonwalescencji w porównaniu z porodem drogami natury
- chirurgiczne uszkodzenie innych narządów
- zrosty, przepukliny i inne powikłania jamy brzusznej.
Jak przygotować się do porodu przez cesarskie cięcie?
Czy Ty i Twój lekarz zdecydowaliście, że cesarskie cięcie jest dla Ciebie najlepszą opcją? W takim przypadku na pewno wyjdziesz z gabinetu konsultacyjnego z wieloma instrukcjami i informacjami, jak zmniejszyć ryzyko powikłań i skutecznie rodzić poprzez cesarskie cięcie. Prawdopodobnie podczas konsultacji będą na Ciebie czekać badania krwi i prawdopodobnie konieczna będzie wizyta w poradni hematologicznej.
Oczywiście do porodu cesarskiego można się przygotować, zwłaszcza jeśli planuje się go z wyprzedzeniem z różnych powodów. Tę opcję jednak warto również wziąć pod uwagę, jeśli chcesz urodzić naturalnie. Omów te opcje ze swoim położnikiem i przygotuj się również na tę alternatywę.
Jak przebiega cesarskie cięcie?
Cięcie cesarskie odbywa się w bardzo prosty sposób i składa się z trzech etapów – otwarcia brzucha, usunięcia dziecka i zamknięcia brzucha. Rzeczywistość jest jednak bardziej skomplikowana, a proces cięcia cesarskiego może zaskoczyć przyszłą mamę. Jeśli poród planowy jest planowany, otrzymasz od położnej wskazówki, kiedy powinnaś zgłosić się do szpitala, jak długo przed operacją nie powinnaś jeść, czy położnik wymaga golenia miejsc intymnych lub wykonania lewatywy.
Po hospitalizacji czekają Cię rutynowe badania i sprawdzenie historii ciąży. Na podstawie konsultacji z pacjentem anestezjolog dobierze odpowiedni rodzaj znieczulenia – zewnątrzoponowe, podpajęczynówkowe lub ogólne. Zależy to od tego, czy dezynfekcję i zwinięcie pęcherza wykonuje się przed czy po podaniu znieczulenia (w przypadku znieczulenia ogólnego dezynfekcję i zwinięcie pęcherza wykonuje się przed podaniem znieczulenia). Zwinięcie to jest konieczne, ponieważ wypełniony pęcherz może przeszkadzać i ulegać uszkodzeniu podczas operacji.
Sama procedura nie trwa długo. Obecnie, jeśli nie ma powikłań, dziecko rodzi się w ciągu 30 minut. Po założeniu cewki i podaniu znieczulenia lekarz wykonuje pierwsze nacięcie, około 2-3 centymetry od krawędzi „klipsa”, powyżej linii kości łonowej. Dzięki temu nacięciu naruszona zostanie skóra i tłuszcz, ale nie mięśnie brzucha – nie są one już nacinane, lecz odsuwane na bok, dzięki czemu rana goi się lepiej i szybciej niż dawniej.
Po tym nacięciu następuje otwarcie macicy, podczas którego lekarz stara się uniknąć obrażeń dziecka. Jest to szczególnie niebezpieczne, jeśli cesarskie cięcie jest naprawdę ostre i na sali operacyjnej kończy się czas. Po otwarciu macicy położnik delikatnie i delikatnie chwyta dziecko (ten etap usuwania dziecka nazywany jest także „usunięciem płodu”), tak aby niepotrzebnie nie powiększyć nacięcia w macicy. W tym momencie ważną rolę odgrywa położna, naciskając na brzuch, co pomaga wypchnąć dziecko. Jeśli porodowi towarzyszą trudności, położnik może pomóc pęsetą lub ekstraktorem próżniowym.
Po wyposażeniu położna w dalszym ciągu opiekuje się matką, sprawdzając stan macicy po usunięciu dziecka, wydaleniu łożyska i zaszyciu, a dzieckiem opiekuje się położna lub pielęgniarka noworodkowa. Należy oczyścić usta i nos dziecka, przeciąć pępowinę i wykonać pierwsze badanie noworodka. W zależności od przebiegu operacji i stanu matki, w niektórych szpitalach położniczych możliwe jest przystąpienie do klejenia bezpośrednio na sali operacyjnej.
Po cesarskim cięciu
Po cesarskim cięciu Ty i dziecko zostaniecie przeniesieni na oddział, gdzie pozostaniecie przez 3-4 dni. Personel będzie zachęcał Cię do jak najszybszego poruszania się po ustaniu działania znieczulenia – najpierw usiądź, a następnie wstań i przejdź się. Ta wczesna mobilizacja przyspieszy gojenie, a także zapobiegnie zakrzepom krwi i zaparciom.
Pielęgniarka pokaże Ci, jak przystawić dziecko do piersi, aby nie odczuwać bólu w miejscu nacięcia, a także udzieli wskazówek dotyczących pielęgnacji domowej. Ogólnie prawdą jest, że:
- musisz zregenerować się, więc musisz dużo odpoczywać i zostawiać wszystko, co trudne, swojemu partnerowi, rodzinie i najlepszym przyjaciołom
- można bezpiecznie zaopiekować się dzieckiem z masą urodzeniową 3-4 kg
- musisz pomyśleć o właściwej postawie
- konieczne jest przestrzeganie reżimu picia
- musisz unikać seksu przez 4-6 tygodni po porodzie.
Czasami zdarza się, że nawet po bezproblemowym porodzie w domu pojawiają się pewne trudności. Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeśli:
- bolą Cię piersi i jednocześnie masz gorączkę
- cierpisz na cuchnącą wydzielinę z pochwy i/lub krwawienie z dużymi skrzepami
- odczuwasz ból podczas oddawania moczu
- masz objawy infekcji - wysoką gorączkę, zaczerwienienie, obrzęk i wydzielinę z nacięcia.
Lekarz najlepiej zna Twój stan zdrowia, dlatego może obiektywnie ocenić, czy kwalifikujesz się do cięcia cesarskiego, czy też bardziej odpowiedni będzie dla Ciebie poród drogami natury. Jeżeli nie grozi Ci powikłanie i ciąża przebiega bezproblemowo, spróbuj pokonać strach przed porodem naturalnym i w ten sposób urodzić dziecko.
Na koniec pamiętaj, że cesarskie cięcie to także poród i szczególnie ważne jest, aby na koniec tej podróży zarówno matka, jak i dziecko czuli się dobrze. A rozmowa, która powinna sprawić, że poczujesz się gorsza po cesarskim cięciu, wpuść ją jednym uchem i wypuść drugim. A jeśli chcesz po cesarskim cięciu wrócić do formy sprzed ciąży, przeczytaj nasz artykuł Powrót do formy po cięciu.