1. Zabawki
  2. Blog

6 wskazówek, jak wychować optymistyczne dziecko

  Kategorie: Wychowanie,
6 min
21. mar'25

Czy wiesz, że optymiści żyją znacznie dłużej niż reszta populacji świata? Bycie optymistą nie oznacza jednak tylko długiego życia. Jeśli uda Ci się wychować szczęśliwe dziecko, będzie ono cieszyło się lepszym zdrowiem i zdrową psychiką. Mamy dla Ciebie 6 wskazówek, dzięki którym odrobina optymizmu zagości w Twoim domu.

Nie ma idealnego wzoru na wychowanie dziecka, ale wszyscy rodzice słuchają rad ekspertów, swoich rodziców, znajomych lub kierują się własną intuicją. Dzieci, które widzą szklankę do połowy pełną, a nie do połowy pustą, mają łatwiejsze życie i pokonują wyzwania z większą pewnością siebie. Czy chcesz, aby Twoje dziecko było szczęśliwe i uśmiechnięte jak słońce? Czytaj dalej.

Narzekanie nic nie da

Wyobraź sobie sytuację, w której stoisz w porannym korku, wioząc dzieci do szkoły lub przedszkola. Jak często słyszysz, jak Twoje pociechy narzekają, że nigdy nie możesz dotrzeć na czas? Albo inny scenariusz – jest sobota i wiesz, że czeka cię mnóstwo obowiązków domowych, do tego pieczesz ciasto na przyjęcie urodzinowe i musisz odrobić pracę domową z dziećmi. Nie robisz wystarczająco dużo, a dzieci wchodzą ci w drogę, więc po prostu narzekasz i na nie krzyczysz. Niezależnie od tego, czy Ci się to podoba, czy nie, skupianie się na negatywnych myślach jest klasycznym przykładem pesymizmu.

Im więcej jednak narzekasz, tym więcej podobnych myśli i wzorców zachowań przekazujesz swoim dzieciom. Spróbuj stopniowo zmienić swoje myślenie i spojrzeć na nieprzyjemne rzeczy w miarę pozytywnie. Możesz utknąć w korku i nie dotrzeć do przedszkola dokładnie o godzinie ósmej, ale dzięki temu będziesz mieć więcej czasu na spędzenie go z dziećmi. Jeśli dzieci przeszkadzają Ci w odrabianiu prac domowych, po prostu podziel zadania między nie. Będziesz miał mniej obowiązków, a Twoje dzieci nauczą się, że domu nie sprząta się za pomocą czarodziejskiej różdżki.

   Wskazówka: Codziennie przed pójściem spać porozmawiaj z dziećmi i                                         partnerem o tym, co dobrego i złego wydarzyło się w ciągu dnia. Skup się na tym, co dobre.

Dziel zadania mądrze

Oczywiście, wspomniany podział obowiązków domowych i innych obowiązków również powinien być przeprowadzony mądrze. Dając dzieciom mnóstwo zadań, począwszy od ścielenia łóżka po posprzątanie całego pokoju, podczas gdy w międzyczasie powinny umyć zęby i się ubrać, jest nierealne i, szczerze mówiąc, zupełnie nieskuteczne. Podczas podziału zadań skup się na jednym, maksymalnie dwóch. Zobaczysz, że dzieci nie będą sfrustrowane niespełnieniem życzeń rodziców, wręcz przeciwnie. Im mniej zadań im dasz, tym szybciej przyjdą do Ciebie, żeby pochwalić się, jak dobrze sobie poradzili.

Okaż swoim dzieciom odrobinę więcej zaufania, a one podziękują Ci za to i poczują, że nie zawiodły swoich rodziców, lecz sprawiły im radość. Jeśli chcesz, aby Twoje dzieci pomagały Ci w obowiązkach domowych, zastanów się także nad tym, jakie obowiązki przydzielisz poszczególnym dzieciom. Dwulatki mogą sprzątać swoje zabawki, trzylatki mogą wkładać brudne ubrania do pralki, a pięciolatki mogą pomagać w wynoszeniu śmieci. Nie lekceważ swoich dzieci i traktuj je odpowiednio do ich wieku, nawet jeśli chodzi o obowiązki domowe.

Źródło foto: Freepik

Ryzyko to zysk

Dzieci nie boją się wstydu i porażki tak bardzo, jak rodzice, którzy naturalnie chcą uchronić swoje pociechy przed nieprzyjemnymi doświadczeniami. Dzieci są otwarte na próbowanie nowych rzeczy i nawiązują przyjaźnie tak szybko, jak uczą się nowych rzeczy. Jeśli jednak boją się jazdy na łyżwach i za nic w świecie nie zejdą ścieżką wysoko nad rzeką, nie zmuszaj ich, bo możesz się u nich nabawić urazu.

Jednakże strach, którego doświadcza dziecko, zwykle bierze się z nastawienia rodzica. Więc spróbuj się trochę zrelaksować i pozwól swoim dzieciom przenocować u znajomych, zabierz je na wycieczkę szkolną bez Twojej opieki, a jeśli będą chciały, pozwól im wspinać się po ściance wspinaczkowej i jeździć gokartami (i dołącz do nich, zobaczysz, to będzie wspaniałe przeżycie). Szczęście i radość w oczach dzieci naprawdę są tego warte.

Odpowiedzialność się opłaca

Naucz dzieci, aby brały odpowiedzialność za to, co mówią. Mogą ranić o wiele bardziej, niż mogłoby się wydawać na pierwszy rzut oka. Ile razy zdarzyło Ci się, że Twoje dziecko wróciło ze szkoły zapłakane lub przeżywając coś nieprzyjemnego? Czasu nie można cofnąć, ale można nauczyć dzieci reagowania na zdarzenia z dystansu. Jeśli poczują potrzebę, żeby od razu na kogoś naskoczyć, uspokój ich i wyjaśnij im uprzejmie, że muszą najpierw pomyśleć nad słowami, zanim je wypowiedzą.

Czy kolega z klasy powiedział Twojej córce, że ma zabawne kręcone włosy lub że jest wysoka jak żyrafa? Zamiast się złościć, płakać lub narzekać, może odpowiedzieć w ten sposób: „Cóż, po pierwsze, nie jestem taka wysoka, ty też urośniesz. A po drugie, nieładnie jest mówić coś takiego przyjacielowi”. W większości przypadków druga strona przeprosi, a Twoje dziecko będzie zadowolone z jej zachowania.

Niepowodzenia i porażki są częścią życia

Niepowodzenia w szkole mogą boleć, zwłaszcza jeśli Twój mały urwis jest w pierwszej klasie i odstaje od kolegów z klasy w jakimś przedmiocie lub sporcie. Wyjaśnij mu, że każdy z nas kiedyś zaczynał i wielu jego kolegów z klasy jest w tej samej sytuacji. Przypomnij mu, jak miał problemy z czytaniem i bał się, że nigdy się tego nie nauczy, a teraz idzie mu to jak z płatka.

Przyznaj się przed dziećmi do własnych porażek, wróć na chwilę do przeszłości i przyznaj, że na początku nie byłeś dobry z matematyki, ale że wkrótce sytuacja się poprawi. Zachęcaj dzieci tak często, jak to możliwe, i okazuj im wsparcie. Nie nagradzaj porażek krzykiem, lecz miłym gestem i rozmową.

Źródło foto: Freepik

Przygotuj dzieci na rzeczywistość

Czy przeprowadziłeś się do nowego miasta, w związku z czym Twoje dziecko musi zmienić szkołę? Jest całkiem możliwe, że Twój pilny uczeń wróci do domu po pierwszym dniu szkoły i będzie narzekał, że nie ma przyjaciół. Nie dawaj mu fałszywej nadziei i nie mów mu, że miał wielu przyjaciół w starej szkole, więc na pewno znajdzie ich i tutaj. Optymizm jest raczej kwestią realistycznego myślenia niż optymizmu, a im większe nadzieje pokładasz w dziecku, tym szybciej może się rozczarować.

Przygotujmy więc nasze dzieci do realiów świata, aby nauczyły się stawiać czoła różnym problemom. Nie traktuj ich jak watę, bo chcesz uchronić je przed pułapkami tego świata. Wyjaśnij swojemu synowi lub córce, że przeprowadzka do nowego miejsca i zaczynanie wszystkiego od nowa jest trudne i że wszystko zajmuje trochę więcej czasu. Dziecko zrozumie takie wyjaśnienie i po chwili poprosi, aby zabrać je na plac zabaw, gdzie będzie mogło poznać nowych kolegów.

Na pewno znasz wokół siebie osoby, które są zawsze w dobrym humorze i życie im się układa. Zadbaj o to, aby Twoje dzieci również miały szczęśliwe dzieciństwo i piękne życie pełne optymistycznych myśli.

Źródło: