4 min Mówią, że czysta przestrzeń pracy jest kluczem do czystego umysłu. Dotyczy to nie tylko dorosłych, ale także dzieci, które po dwumiesięcznych wakacjach siadają w szkolnych ławkach. Aby uczniowie osiągali dobre wyniki, potrzebują zdrowego środowiska pracy. Niewiele trzeba, żeby go stworzyć, wręcz przeciwnie. Jak powinno wyglądać biurko uczniów wszystkich klas?
Być może ani Ty, ani twoje dzieci nie jesteście miłośnikami minimalizmu, ale przy urządzaniu pokoju do nauki, obowiązuje stare powiedzenie „mniej znaczy czasem więcej”. Rozproszenia czekają na każdym kroku i podobnie jak dorośli, dzieci często uciekają się do prokrastynacji. Niezbędny jest zatem odpowiednio wyposażony pokój dziecięcy, a jeszcze ważniejszy jest kącik do nauki składający się z biurka i wysokiej jakości krzesła. A potem wystarczy „po prostu” przestrzegać poniższych zasad.
Źródło: Freepik
1. Wszystko ma swoje miejsce
Nieefektywne środowisko pracy może powodować stres, którego dzieci z pewnością nie potrzebują. Pomóż dzieciom znaleźć miejsce na wszystkie przybory i podręczniki już na początku roku szkolnego i stwórz z nimi zorganizowaną przestrzeń do nauki. W pokoju ucznia wszystko musi mieć swoje miejsce. Przechowuj czyste zeszyty, które tylko czekają na swoją chwilę, materiały artystyczne, długopisy, kredki i inne przedmioty. Umieść każdą kategorię przyborów szkolnych w osobnym pudełku i nie zapomnij o ich oznaczeniu. W razie potrzeby dzieci będą dokładnie wiedziały, gdzie co znaleźć i nie będą bez celu grzebać w pudełkach i szufladach.
2. Porządek na stole
Na stole czy biurku, gdzie uczeń lub uczennica będzie pisać pracę domową i przygotowywać się do zajęć, musi być porządek Naucz dzieci, aby nie trzymały na stole niczego, co w danym momencie do niego nie pasuje, ponieważ takie przedmioty tylko niepotrzebnie je rozpraszają. Długopisy przechowuj w stojakach lub puszkach, podręczniki i zeszyty w stojakach. Nad biurkiem można zawiesić perforowaną tablicę z otworami na haczyki, na których można zawiesić kosze do przechowywania innych artykułów piśmiennych.
Źródło: Freepik
3. Planowanie to droga do sukcesu
Dlatego naucz dzieci planować i organizować swoje dni. Stwórzcie razem kalendarz, który powiesisz przy biurku i zapiszesz w nim wszystkie ważne daty - prace, testy, terminy oddawania prac domowych, ale także święta i urodziny. Zaznacz w kalendarzu dni, w których na dzieci czekają zajęcia pozalekcyjne. Uważaj jednak, aby kalendarz dziecka nie był przepełniony. Dzieci potrzebują również czasu na zabawy, odpoczynek i regenerację.
4. Pozbądź się zbędnych rzeczy
Sprzątanie środowiska pracy idzie w parze z wyrzuceniem wszystkich niepotrzebnych rzeczy. Na pewno wiesz też z własnego doświadczenia, że czasami po prostu przenosisz papiery z miejsca na miejsce i odkładasz w czasie ich wyrzucenie. Zawsze posortuj wszystko, czego dzieci nie potrzebują na stole i wyrzuć to lub w razie potrzeby włóż do segregatorów. W przeciwnym razie może się okazać, że pod koniec szkoły podstawowej będziesz sortować ogromną ilość niepotrzebnie zgromadzonych dokumentów.
5. Porządek w tornistrze
Organizacja dotyczy nie tylko kącika do nauki w pokoju dziecięcym, ale także tornistra szkolnego, co czasami powoduje duży chaos. Już przy wyborze tornistra trzeba pomyśleć o porządku. Pamiętaj przede wszystkim o praktycznej stronie aktówek i toreb – im więcej przegródek, tym lepiej. Dzięki temu dzieci mogą szybko znaleźć to, czego potrzebują, a przegródki zapewniają również oddzielenie przekąsek i płynów od podręczników i zeszytów. Zaletą są również przednie i boczne kieszenie do przechowywania dokumentów, kluczy i drobiazgów.
Źródło: Freepik
6. Kontrola starszych dzieci
Dzieci starszych klas i nastolatkowie łatwo się rozpraszają podczas nauki, dlatego potrzebują częstszej i konsekwentniejszej kontroli rodzicielskiej. Obowiązki schodzą na bok głównie ze względu na portale społecznościowe i gry komputerowe, dzięki czemu możesz, po uzgodnieniu z dziećmi, instalować na swoim telefonie komórkowym i komputerze aplikacje, które uniemożliwiają dostęp do wybranych przez Ciebie witryn do czasu ich wyłączenia. Oczywiście nic z tego nie gwarantuje, że dzieci faktycznie zaczną się uczyć, więc najpierw musisz im zaufać, a potem komunikować się z nimi i pomagać im w nauce, kiedy Cię o to poproszą.
